V: (25 พ.ค. 2017): นี่ล่ะนะ
เป็นเพลงที่ทำไม่ได้เลยถ้าขาดนัมจุนนี่ฮยองไปใช่มั้ยล่ะครับ~
ผมอยากจะแต่งเพลงเกี่ยวกับรุ่งสางมาตลอด..
ผมชอบเพลงสไตล์นี้ก็เลยฟัง, ลองร้อง ลองทำเพลงสไตล์นี้เยอะ ความอยากเขียนของผมมันลุกโชนขึ้นมากๆ ก็เลยไปขอร้องนัมจุนนี่ฮยอง แล้วเขาก็ทำบีทอย่างที่ผมอยากได้มาให้ครับ
ผมชอบบีทที่นัมจุนนี่ฮยองทำมาให้มากๆ ก็เลยลองเอาบีทนั้นมาเขียนทำนองถึง 6 ทำนองเลยครับ
ส่วนหัวข้อ ผมนึกถึงนกรุ่งสางครับ
ผมกับนกรุ่งสาง(เรียกว่า ‘นก’ เฉยๆ)ที่สวนที่ไม่มีคนก่อนพระอาทิตย์ขึ้นตอนตี 4 ถึง ตี 5 ช่วงเวลาขมุกขมัวนี้มันทั้งสั้น แต่ผมก็ชอบช่วงเวลานี้มาก ก็เลยเคยออกไปดูตอนช่วงเวลานี้ 5 วันติดกันด้วยล่ะครับ
ผมไปเขียนทำนองจากบีทที่นัมจุนนี่ฮยองแต่งให้คนเดียวที่นั่น ถึงผมจะแต่งเนื้อเพลงไม่เก่งเหมือนนัมจุนนี่ฮยอง แต่ผมก็พยายามที่จะใส่ความรู้สึกดีๆ ลงไปในเนื้อเพลงครับ
ในรุ่งสางสลัวๆ (ที่เงียบงัน)
ในเสียง (เซื่องซึม) ที่เพรียกร้อง ในสายลมที่เหน็บหนาว
ในเสียงที่ไม่มีที่สิ้นสุด หลับตาลงและดื่มด่ำไปกับรุ่งสาง
fly
นกรุ่งสางร้องระงม กระวน กระวาย
fly
ให้ฉันได้ฟังเสียงเธอที เติมเต็มรุ่งสางนี้ที
เขานี่อย่างกับส่งจดหมายไปให้นกรุ่งสาง(‘นก’ เฉยๆ)เลย
ถ้าผมแต่งเพลงเองคนเดียวเพลงก็คงไม่สมบูรณ์ได้ ระหว่างนั้นคิดด้วยว่าหรือจะยอมแพ้ดี แต่เป็นเพราะนัมจุนนี่ฮยอง เพลงเนชี (ตีสี่) ถึงออกมาสำเร็จได้ครับ~~
นี่ล่ะนะ นักกวีนัมจุน!
ต่อไปผมจะพยายามทำเพลงให้ได้ฟังกันเยอะขึ้นๆ นะครับ
แล้วก็ โวคอลมอนสเตอร์ สุดยอดด
ต่อไปจะทำเพลงให้ได้ฟังกันเยอะขึ้นๆ นะครับ
ที่มา | แฟนคาเฟ่
แปลจากเกาหลีเป็นไทยโดย CANDYCLOVER
