RAPMONSTER (29 ม.ค. 2017): ความคิด

ใช้เวลาวันหยุดแสนสุขกันอยู่รึเปล่าครับ?

ช่วงนี้คิดแต่ว่าเราจะทะยานไปได้ขนาดไหน ถึงผมจะอยู่กับตัวเองตลอดก็ตาม ผมทำฝันสำเร็จได้ ก็ดึงตัวเองลงสู่จุดต่ำสุดได้เหมือนกัน การที่เราอายุมากขึ้นทำให้เรารู้ดีขึ้นว่าเมื่อไหร่เราจะวางมือกับไอ้สิ่งนี้ได้ นึกถึงวิถีทางที่ทำให้เราค่อยๆ ทะยานไปได้ แต่การควบคุมจิตใจและความคิดของผมมันกลับกลายเป็นเรื่องยากไปซะแล้ว

ได้ยินใครสักคนพูดครับว่า “ไอ้ที่บอกว่า ‘___ น่ะสร้างบาดแผลให้ฉัน!’ นั่นน่ะเป็นความเชื่อที่ผิด ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเรา เราจะได้รับความเจ็บปวดจากสิ่งนั้นขนาดไหน, ยอมรับว่ามันเป็นความเจ็บปวดมั้ย, เราจะล้มลงมั้ย, ผ่านมันไปได้มั้ย ล้วนเป็นสิ่งที่เราตัดสินเองทั้งนั้น” เป็นคำพูดที่เหมือนจะรู้แต่ก็กลับไม่รู้เลย ยังไงก็ไม่มีใครรู้ความรู้สึกจริงๆ ของผมได้หรอก แล้วสำหรับทุกคนรู้สึกยังไง ขนาดไหนกันครับ

กังวลว่าชีวิตจะเป็นไปอย่างไร ผมน่ะเชื่อว่าแค่ทำสิ่งที่ผมชอบ และถ้าทำอะไรบางอย่างสำเร็จได้ เดี๋ยวก็จะมองเห็นสิ่งต่อไปเอง แต่ป่านนี้ยังไม่ได้คำตอบกับมันเลย ยังไงเราต่างคนต่างก็ต้องเขียนหนังสือของตัวเองตลอดไปใช่มั้ยล่ะครับ ต้องใช้ชีวิตยังไง? มีความสุขยังไง? ถ้าดูจากหนังสือแล้ว หลายๆ คนที่เขารุ่ง เขาให้คำจัดความตัวเองอย่างชัดเจน คงไม่ใช่ผมคนเดียวที่เกิดความรู้สึกต่อต้านกับสิ่งเหล่านี้ ใช่มั้ยล่ะครับ? ก็นี่มันหนังสือของแต่ละคนนี่ครับ

ไม่ได้อยากเป็นคนที่ยุ่งเหยิงหรอก

ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ โชเฟอร์แท็กซี่เจ้าของเสียงนุ่มลึกแนะนำหนังสือมาเล่มนึง “เหตุผลที่ทำไมต้องอ่านงานมาสเตอร์พีซของพวกอัจฉริยะอย่างเลโอนาร์โด ดาร์วินชี, ไอน์สไตน์ หรือเอดิสัน พออ่านหนังสือเล่มนี้แล้วเดี๋ยวก็จะรู้เอง พวกเด็กๆ อย่างคุณไม่ใช่อัจฉริยะไง แต่ถ้าอ่านหนังสือพวกนี้แล้วรู้สึกอะไรบางอย่างละก็ สติปัญญาของอัจฉริยะพวกนี้ก็จะซึมเช้ามาในหัวเรา และช่วยเราระหว่างใช้ชีวิตได้มาก” ผมก็พยักหน้าหงึกๆ  ไปไม่รู้ตัวเลย รู้สึกต่อต้านว่าคนพวกนั้นมันก็แค่คนพวกนั้นนั่นแหละ แต่ผมก็มีท่อนนึงในหนังสือที่ช่วยชีวิตผมไว้หลายครั้งเหมือนกัน เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากเห็นพ้องกับคำพูดของลุงเขา

ก็นะ.. ความคิดยาวมาก ไม่ได้ไปสตูดิโอมาหลายสัปดาห์เลยยิ่งเป็นแบบนี้ละมั้งครับ พวกเราทุกคนต่างต้องการที่ซ่อนตัวกันทั้งนั้น ผ่านคอมเม้นท์ในโพสท์นี้ก็ตาม, ผ่านเพลง, ผ่านโพสท์, ผ่านสิ่งที่ทุกคนทำอยู่ หรือไม่ก็ผ่านวันหยุดพักผ่อนก็ตาม หวังว่าทุกคนจะขจัดความขุ่นข้องหมองใจจากความคิดที่ไร้คำตอบนี้ได้บ่อยๆ นะครับ หวังว่าจะใช้เวลาปีนี้ไปได้ดีขึ้นครับ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ยิ้มกันเยอะๆ นะครับ แม้บางทีภาระของแต่ละคนจะเป็นเรื่องหนักหนาที่สุดก็ตาม แต่ยังไงบางทีก็รับฟังกันบ้างครับ วันตรุษจีนแสนสุขที่มีถึงพรุ่งนี้ก็ขอให้มีความสุขครับ!

(–) (__) (–)
(คารวะสามทีในใจ)

– RM

ที่มา | แฟนคาเฟ่
แปลจากเกาหลีเป็นไทยโดย CANDYCLOVER

DMCA.com Protection Status

ทาง CANDYCLOVER มีความยินดีหากผู้อ่านเล็งเห็นประโยชน์ของคอนเทนต์นี้ และต้องการนำไปประกอบเอกสารหรือสื่อทางการศึกษา เผยแพร่ต่อบนโซเชียลมีเดีย รวมถึงนำไปผลิตของที่ระลึก เช่น Giveaway สำหรับแจกฟรี มิใช่การจัดจำหน่าย

หากต้องการนำข้อมูลไปใช้อ้างอิง กรุณาติดต่อทางอีเมลล์ bts.candyclover@gmail.com และรอการตอบกลับที่ระบุว่าอนุญาตแล้วเท่านั้น ยกเว้นกรณีการนำข้อมูลที่ “แปล เรียบเรียง หรือจัดทำโดย CANDYCLOVER” ไปรีโพสต์ ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข นำไปใช้ในเชิงพาณิชย์ รีโพสต์บนแฟนเพจ เว็บไซต์ หรือเว็บบอร์ด ที่มิใช่แพลตฟอร์มของ CANDYCLOVER พร้อมใส่เครดิตเองโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาต รวมถึงนำไปเป็นคอนเทนต์ทางสื่อโทรทัศน์ หรือกระทำการใด ๆ ก็ตามที่เข้าข่ายแอบอ้างผลงาน หากพบเห็นจะดำเนินคดีทางกฎหมายให้ถึงที่สุด

หากท่านชื่นชอบคอนเทนต์ที่ CANDYCLOVER นำเสนอ สามารถให้การสนับสนุนพวกเราได้ง่าย ๆ เพียง 1.) ไม่สนับสนุนแอคเคาต์ที่แอบอ้างข้อมูลที่แปลโดย CANDYCLOVER 2.) รีพอร์ตแอคเคาต์ดังกล่าวผ่านระบบของแพลตฟอร์มที่ท่านพบเห็นโพสต์ที่เข้าข่าย โดยเลือกหัวข้อ “ละเมิดลิขสิทธิ์” 3.) สนับสนุนค่ากาแฟทาง Ko-fi หรือ Patreon

About the Author /

bts.candyclover@gmail.com

I go by the name Candy, a co-founder, admin, designer, translator, writer of and for CANDYCLOVER. I'm a graphic/UI designer and a self-taught Korean translator who's passionate about telling success stories of BTS in the form of mixed media from graphic to web-based experiences. Now, I'm also pursuing my career as a professional Korean translator. My recent book-length translation projects are: I AM BTS (TH Edition), BTS The Review (TH Edition) and more to come!

Post a Comment