V (9 ก.ย. 2015) : โบ้ม (รวมกำลังใจจากแทแท)
ในแต่ละวันที่รู้สึกเหนื่อยล้า ก็เป็นเพราะเรากำลังไต่ขึ้นที่สูงอยู่ ถ้าทุกวันเป็นวันที่สบายและง่ายดายนั่นเพราะเรากำลังเดินไปในหุบเขา บางครั้งเราอาจพบทางลาด แต่ชีวิตที่มีทางลาดที่ทอดยาวนั้นไม่มีอยู่หรอก
จงหันหน้าเข้าหาแสงสว่างสิ แล้วเงามืดจะทอดตัวตกลงไปอยู่ข้างหลังคุณเอง
ถ้าการเชื่อมั่นในตัวคุณเองมันยากนักก็ ลองเชื่อในตัวฉันที่คอยให้กำลังใจคุณดูสิ
สายลมในฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ใช่ ทำไมถึงให้ใจฉันไหวหวั่นขนาดนี้ ซากุระก็ไม่ใช่ทำไมถึงสวยงามขนาดนี้ เธอคือฤดูใบไม้ผลิหรือเปล่านะ ทำไมถึงอบอุ่นขนาดนี้
เหตุผลที่ดอกไม้สวยงามก็เป็นเพราะความงามนั้นอยู่ได้ไม่นาน ก็เหมือนกับชีวิตของเรา ใช่แล้ว ยินดีที่จะได้ชมเชยมัน ก่อนวันผลิบานอันสวยงามนั้นจะจากไป
เธอที่ห้อมล้อมไปด้วยแสงสว่าง จะสามารถส่องประกายได้
ถ้าเราเหนื่อย แน่นอนว่าเราสู้ไม่ไหว ถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องสู้ ไม่เป็นไรหรอก
ใครๆ ก็พูดแบบนั้น คำที่เลวร้ายที่สุดในโลกนี้ก็คือ อย่างชาย อย่างหญิง อย่างแม่ อย่างหมอ อย่างนักเรียน นี่แหละ ก็แค่งุ่มง่ามในการใช้ชีวิตเป็นครั้งแรก ถึงได้สลด ถึงได้ทำผิดเอาได้
ไม่มีหรอกที่จะแพ้ตลอด ไม่มีหรอกที่ต้องเศร้าอยู่อย่างนั้น ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ฝนหยุดลง ก็จะเห็นฟ้าสีครามในหมู่เมฆอย่างแน่นอน ถ้าความเศร้าที่เข้ามาเป็นระลอกทำให้ชีวิตของเธอต้องไหวหวั่น และพลัดพรากสิ่งมีค่าของเธอไป บอกใจตัวเธอเองซะ เดี๋ยวมันก็จะผ่านพ้นไป
ดอกไม้จะผลิบาน ฉันก็ไม่เคยลืมเธอ ฤดูใบไม้ผลิพ้นผ่าน พบพานกับฤดูหนาว แต่ใจของฉันก็ไม่เคยเปลี่ยนไป
เมื่อไหร่ที่เหนื่อยก็ลองหันหลังกลับมองที่เส้นทางที่เธอเดินผ่านมา ว่ามันมีค่าขนาดไหน อย่าลืมมันล่ะ เพราะเธอคือดอกไม้ที่มีกลิ่นอันหอมหวนกว่าใครๆ ในโลกนี้
ไม่ว่าจะใช้ชีวิตอยู่ที่ไหน ทำอะไร แม้ชีวิตเราจะต่างกัน อย่าไปใส่ใจ และจงมุ่งมั่นซึมซับในสิ่งที่เรามั่นใจ จะมีสิ่งดีๆ เข้ามาสำหรับคนที่ตั้งใจทำให้ดีเสมอ
ที่มา | แฟนคาเฟ่
แปลจากเกาหลีเป็นไทยโดย CANDYCLOVER
